Begrip van Depersonalisatie en Derealisatie
Depersonalisatie en Derealisatie, vaak afgekort als DPDR, zijn klinische aandoeningen die worden gekenmerkt door een losgekoppelde waarneming van de omgeving en zichzelf. Patiënten beschrijven vaak een surreëel gevoel van duizeligheid, alsof ze in een droomachtige toestand verkeren.
Deze symptomen kunnen episodisch of aanhoudend voorkomen. In ernstige gevallen kunnen patiënten zich emotioneel onvermogend voelen vanwege de diepgaande onthechting die ze ervaren van hun omgeving en zichzelf.
Cannabis en DPDR: De Connectie
Hoewel DPDR kan voorkomen bij individuen die nog nooit cannabis of andere middelen hebben gebruikt, is een terugkerend verhaal dat deze surreële symptomen voor het eerst optraden tijdens het gebruik van cannabis en sindsdien aanhielden.
Is Cannabis de Boosdoener?
Het is essentieel te begrijpen dat, net als bij psychoses, cannabis niet de primaire trigger is. Cannabis kan niet iets in de psyche opwekken dat niet al latent aanwezig was en uiteindelijk naar boven zou zijn gekomen. Net zoals een latente psychose kan worden geactiveerd door cannabis, kan een latente DPDR worden geactiveerd door het gebruik van cannabis, vooral wanneer het THC-gehalte hoog is en de stemming van de gebruiker negatief is.
Ongeveer 2% van de bevolking draagt een latente DPDR bij zich, die plotseling kan verschijnen door verschillende emotionele invloeden, zoals langdurige stress, traumatische ervaringen of zelfs het gebruik van cannabis.
DPDR: Een Beschermingsmechanisme van de Hersenen?
Het huidige wetenschappelijke inzicht suggereert dat acute DPDR mogelijk een beschermingsmechanisme van de hersenen is, dat het beschermt tegen emotionele overbelasting. De uitdaging ontstaat wanneer dit mechanisme overactief wordt, wat leidt tot een langdurige disconnectie tussen de externe wereld en emotionele ervaring.
Of de trigger nu een traumatische alledaagse situatie is of een angst-opwekkende invloed van een middel is niet relevant; beide kunnen deze beschermende functie activeren.
Verbod en de Gevolgen
Straatcannabis, gemakkelijk toegankelijk vanwege bureaucratische uitdagingen in verband met voorgeschreven medische cannabis, is bijzonder gevoelig voor het induceren van DPDR. Veel cannabissoorten van tegenwoordig zijn overgekweekt, met hoge THC-niveaus en verwaarloosbare CBD, die enkele bijwerkingen van THC kunnen tegengaan.
Een gereguleerde markt met kwaliteitscontroles zou een THC-limiet kunnen instellen en een minimale CBD-inhoud kunnen garanderen, waardoor overmatige THC-reacties worden verminderd. Een hogere gevoeligheid voor DPDR bestaat tijdens de adolescentie, een ontwikkelingsfase voor de hersenen. Volledige legalisatie en strikte regulering zouden jeugdconsumptie van cannabis effectiever kunnen voorkomen dan huidige maatregelen.
DPDR Aanpakken: De Medische Benadering
De conventionele geneeskunde heeft nog geen goedgekeurd medicijn dat specifiek gericht is op DPDR-symptomen. Af en toe worden angstverlichtende medicijnen zoals SSRI's voorgeschreven, omdat DPDR vaak samenvalt met verhoogde angst of depressie.
De behandeling richt zich voornamelijk op gedragstherapeutische benaderingen, vooral cognitieve gedragstherapie. Het primaire doel is om de aandacht van de symptomen af te leiden en opnieuw te focussen op andere activiteiten, waardoor de hersenen geleidelijk hun perceptie kunnen verschuiven.
Het Potentieel van CBD
Er zijn aanwijzingen dat CBD niet alleen de kortetermijnbijwerkingen van THC kan verminderen, maar ook DPDR zelf kan verlichten. CBD staat bekend om zijn anti-psychotische en angstremmende eigenschappen. Een verhoogde angstperceptie is een centrale DPDR-symptoomversterker.
Angst voor de symptomen kan een vicieuze cirkel creëren, waardoor ze aanhouden. Hoewel er beperkt klinisch onderzoek is naar CBD en DPDR, toonde een studie uit 2011 aan dat CBD gevoelens van Depersonalisatie en Derealisatie verminderde.
