ZWITSERSE KWALITEIT SINDS 2013
KLANTEN IN 60+ LANDEN
5-STERREN OP TRUSTPILOOT
LEGAAL IN NEDERLAND
ZWITSERSE KWALITEIT SINDS 2013
KLANTEN IN 60+ LANDEN
5-STERREN OP TRUSTPILOOT
LEGAAL IN NEDERLAND
De term "entourage-effect" is pas recentelijk gebruikt en beschrijft de moderne wetenschappelijke kennis over de werking en het effect van fytocannabinoïden op het endocannabinoïde systeem.
In het algemeen kan het entourage-effect worden beschreven als een interactie van plantaardige verbindingen in het menselijk lichaam.
Speciale combinaties van plantaardige stoffen zijn effectiever en produceren een grotere activiteit om cruciale signalen via receptoren over te brengen.
Dit kan worden verklaard door de biologie. Het menselijk lichaam bestaat uit cellen die niet alleen een basis vormen voor het leven, maar ook helpen bij al onze dagelijkse activiteiten. Als we bijvoorbeeld een vuist willen maken, brengen onze cellen het signaal van de hersenen over naar de spieren. Dit betekent dat de cellen in staat moeten zijn om signalen te verzenden, maar ook om deze correct te ontvangen en te lezen. De receptoren helpen daarbij.
In het endocannabinoïde systeem zijn deze boodschappers de endocannabinoïden (en ook cannabinoïden). De leesbare receptoren worden meestal aangeduid als CB1- en CB2-receptoren.
Veel mensen zijn zich niet erg bewust van het werkelijke aantal receptoren in het ECS, het endocannabinoïde systeem. Receptoren zoals GPR3, GPR5 of TRPV8 leveren ook een kritische bijdrage aan het volledig functioneren van meer dan honderdtwintig endocannabinoïden. Hun communicatie is complex.
Het entourage-effect beschrijft deze communicatieprocessen in onze celsystemen. Ervan uitgaande dat een enkele component niet voldoende kracht heeft om bepaalde prikkels te genereren en boodschappen door te sturen, heeft deze daarom een groep nodig. Met dit groepseffect (gebaseerd op het Franse woord: entourage) worden de gewenste receptoren in werking gesteld.
Dit proces is ongewoon omdat in de biochemie de moleculen die bekend staan als liganden zich meestal specifiek binden aan hun receptoren zonder dat er 'entourage' nodig is.
De biochemicus Prof. Dr. David Meiri, van de Faculteit Biologie van de Technische Universiteit in Israël, heeft nieuwe inzichten verworven in cannabisonderzoek naar kanker. Zijn celonderzoek heeft aangetoond dat individuele cannabinoïdes bepaalde kankercellen niet aantasten, zonder dat dit gevolgen heeft voor hun levensduur.[1] Als meerdere componenten worden gecombineerd, worden de gewenste effecten getoond. Dit is mogelijk omdat individuele verbindingen als een team door de receptoren werken en voldoende kracht kunnen ontwikkelen om bijvoorbeeld de bovengenoemde kankercellen te doden. Hun effectiviteit zal worden versterkt.
Deze interactie tussen fytocannabinoïden en terpenen en hun gemeenschappelijke synergetische eigenschappen wordt het entourage-effect genoemd.
Om het entourage effect volledig te begrijpen is het niet alleen belangrijk om te begrijpen hoe cannabinoïdes werken, maar ook om een basiskennis te hebben van wat terpenen zijn en waarom ze veel belangrijker zijn in cannabisplanten dan men lang heeft gedacht.
Terpenen zijn een heterogene groep van chemische verbindingen binnen natuurlijke organismen. Ze zijn onoplosbaar in water, maar oplosbaar in vetten.
Terpenen in de cannabisplant zijn de organische koolwaterstoffen die verantwoordelijk zijn voor de unieke aroma en intense geur van de bloemen en planten. Ze worden eerst geproduceerd in de kleverige harsklieren van de nogal vreemde plant en kunnen worden vergeleken met sterk geurende oliën, waardoor ze een sterke geur afgeven als ze eenmaal zijn ontwikkeld. Ze bestaan samen met bekende cannabinoïden zoals THC, CBD of CBG.
Net als de cannabinoïden kunnen wetenschappers op dit moment alleen het exacte aantal terpenen in de cannabisplant schatten. Ze gaan er nu van uit dat er meer dan tweehonderd verschillende terpenen in zitten. De individuele verbindingen fluctueren echter. Dit verklaart ook waarom verschillende soorten marihuana verschillende, vaak unieke, geuren hebben. Terpenen zijn ook verantwoordelijk voor de perceptie van de consument waarom een plant kalmerend werkt of euforische effecten heeft.
Wat zijn hun taken?
Zoals de meeste cannabinoïden hebben terpenen andere rollen. Dit varieert van deelname aan het endocannabinoïde systeem, beslissende actie binnen het groeiproces van de plant en therapeutische aromatherapie voor de menselijke therapie. Er wordt ook gezegd dat ze microbiële eigenschappen hebben, die verschillende infectieziekten of de verspreiding van micro-organismen kunnen remmen.
Inmiddels is het onderzoek zo ver gevorderd dat vele terpenen op basis van hun veelzijdige werking op een rijtje worden gezet. Vijf monoterpenen die in de cannabisplant worden gevonden zijn myrcene, linalool, lime terpinolene en pinene.
Myrcene
Myrcene is waarschijnlijk de belangrijkste en meest bekende terpeen uit de cannabisplant. Strikt genomen is myrcene eigenlijk een mono-terpeen, d.w.z. met een vereenvoudigde chemische structuur waar andere, veel complexere terpenen op kunnen bouwen.
Het wordt geproduceerd in de klierkoppen van de bloemen. Verrassend genoeg komt het ook voor in andere planten zoals hop, laurierbladeren, kruiden zoals kardemom, peterselie, basilicum en tijm, maar ook in de mango. Zijn geur wordt waarschijnlijk beschreven als dominant, aards en muskusachtig. De aroma van de terpeen doet denken aan het intense zoete en gepeperde aroma van kruidnagel.
Myrcene verdampt bij een temperatuur van 166 - 168° C (330 - 334° F).
De uitgebreide therapeutische gebieden zijn waarschijnlijk te verklaren door het feit dat het wetenschappelijk onderzoek voor Myrcen, het best onderzochte terpeen, al zeer ver gevorderd is. Belangrijke inzichten zijn verkregen uit studies die aantonen dat het terpeen pijnstillende, ontstekingsremmende en immuunversterkende effecten kan hebben. Deze effecten vinden plaats omdat myrcene zich vasthecht aan receptoren en van daaruit bijvoorbeeld de stimulatie van pijnverlichtende stoffen in gang zet. Myrcene overschrijdt ook de hersen-bloedbarrière.[2] Deze nuttige en selectief doorlaatbare barrière wordt gebruikt om de schadelijke vloeistofuitwisseling van de bloedbaan en het centrale zenuwstelsel te controleren en te reguleren.
Blijkbaar heeft myrcene ook een kalmerende werking. Deze aanname is gebaseerd op de observatie dat het terpeen myrcene in bijzonder hoge concentraties wordt aangetroffen in Indica planten, de cannabissoort waarvan ook bekend is dat deze een hoge concentratie CBD heeft - de cannabinoïde die vaak samen met THC wordt gebruikt om het psychoactieve effect op de consument te verlichten en voor meer ontspanning te zorgen.
Linalool
Typisch voor alle terpenen heeft linalool zijn eigen aroma, dat de meeste mensen zullen hebben ervaren als een lavendelgeur. Deze heerlijke geur is niet alleen aantrekkelijk voor mensen, maar ook voor dieren en insecten. Het kan worden omschreven als fris en wrang tegelijk. De cannabisplant lijkt ook linalool terpenen te bevatten.
Linalool is ook te vinden in veel kruiden. Deze bevatten onder andere koriander, gezonde gember, basilicum, marjolein, tijm, saffraan, kaneel en vele andere specerijen. Aangezien het aanwezig is in zoveel planten die goed zijn voor de gezondheid en een genezende werking hebben, is het natuurlijk redelijk om aan te nemen dat linalool nuttig zou kunnen zijn in medische therapieën. In feite wordt het al gebruikt in de hedendaagse geneeskunde. Studies hebben aangetoond dat het werkt als een anti-inflammatoire.[3] Bovendien heeft het antihyperalgetische en antinociceptieve eigenschappen. Dit betekent dat het terpeen cruciale signaalwegen in de pijnbestrijding kan beïnvloeden en de gevoeligheid voor pijn verzwakt. Producten met dit effect die medisch erkend zijn, zijn onder andere pijnstillers.
Linalool maakt ook gebruik van de bindingspunten van receptoren in ons lichaam voor het pijnverlichtende effect. In dit geval spelen de A1- en A2A-receptoren in ieder geval gedeeltelijk een rol in dit proces als activiteitsmediatoren.
Veel websites beweren dat dit terpeen zelfs een krampstillend effect heeft. In tegenstelling tot deze veronderstelling waarschuwen deskundigen en wetenschappers voor het gebruik van basilicum met linalool als hoofdingrediënt bij epilepsie, maar studies bij muizen laten veelbelovende bevindingen zien voor een verhoogde latentietijd bij stuiptrekkingen.[4]
Dankzij verschillende studies weten we dat terpenen niet alleen de psychoactieve effecten van de cannabisplant veranderen, wat een aanzienlijke impact heeft op de gevoelens van de consument, maar ook een brug slaan naar nieuwe communicatiekanalen via onze receptoren.
Om de succesvolle voordelen van het entourage-effect te begrijpen, is het nuttig om een onderscheid te maken tussen entourage-effectgeneesmiddelen en zuivere THC- of CBD-geneesmiddelen. Deze laatste hebben een bijzondere reputatie verworven door hun toenemend gebruik bij ernstige oncologische aandoeningen zoals kanker. Medicijnen op recept kunnen patiënten met misselijkheid van stressvolle chemotherapie helpen. Tumoren kunnen worden verminderd en een verlies van eetlust kan worden hersteld na ziekte. Dus, als individuele cannabinoïden al zo'n groot potentieel hebben, waarom is het dan nodig om medicijnen te hebben die meer dan één fytocannabinoïde bevatten
Natuurlijk zijn er ook nadelen aan pure cannabinoïdemedicijnen. Zo duurt het bijvoorbeeld een paar uur voordat de effecten van orale THC-medicatie merkbaar zijn. De gebieden die kunnen worden beïnvloed zijn vaak beperkt en bestrijken lang niet alle gebieden die nodig zijn voor een volledig herstel. Om deze reden is het niet mogelijk om alleen met deze medicijnen om te gaan.
Zoals we al weten, hebben wetenschappers van een Israëlische universiteit zich verdiept in het entourage-effect op kankercellen. Ze ontdekten dat de interactie tussen cannabinoïden en terpenen belangrijk is voor biochemische processen.
Ander onderzoek heeft ook gekeken naar de vele mogelijkheden van terpenen en cannabis cannabinoïde combinaties en vond dat zelfs een lage dosis terpenen een doorslaggevende invloed kan hebben op de werking van transformatieproducten. Bovendien wordt aangenomen dat ze sterk genoeg zijn om zulke belangrijke therapeutische effecten te leveren dat ze essentieel zijn voor het entourage-effect van de op cannabis gebaseerde geneeskunde.[5] Zo kan het terpeen-myrcene helpen bij slaapstoornissen door zijn kalmerende werking. In de juiste samenstelling heeft het een kalmerend effect op degenen die het innemen en ontspant het de spieren.
Andere klinische gevallen en symptomen die onder dit fenomeen en voordeel kunnen vallen zijn:
- Ontsteking
- Depressie
- Epileptische aanvallen / epilepsie
- Kanker
- Mycosen en bacteriële infecties
- Spierkrampen en spanning
- Angst en verslaving
Zonder terpenen, zelfs in beeld, is de interactie tussen de individuele cannabinoïden zeer interessant. Afhankelijk van de dosering kunnen verschillende fytocannabinoïden bijvoorbeeld de effecten van hun verwanten ondersteunen, verzachten of zelfs volledig afremmen. Een voorbeeld van dit fenomeen is te vinden in THC (tetrahydrocannabinol) en CBD (cannabidiol). Nieuwe studies hebben aangetoond dat CBD enkele (zij het extreem lage) psychoactieve effecten heeft. Plantenkwekers zijn in toenemende mate op zoek naar vrouwelijke hennepplanten met de laagst mogelijke CBD-niveaus om de THC-intoxicatie voor de consument te veranderen. Hoewel CBD geen directe invloed heeft op de psychoactieve eigenschappen van THC, kan het effect worden verklaard door binding aan receptoren. De theorie is dat CBD in staat is om de typische THC-eigenschappen te herzien via de receptoren en het psychoactieve effect te manipuleren, dat als een boodschap wordt doorgegeven via receptoren in het endocannabinoïde systeem.
CBGV en CBD gedragen zich op een vergelijkbare manier. Cannabidiol heeft veel belangrijke eigenschappen waar het medische veld in geïnteresseerd is voor verschillende procedures. Dit kleine cannabinoïde heeft een anxiolytische en ontspannende werking. Het heeft ook een anti-epileptische werking en kan zelfs fungeren als een antioxidant. Het mist echter vaak de kracht om zich effectief te binden aan receptoren en van daaruit het volle effect te bereiken. Zijn broer, CBGV (cannabigerovarine) helpt hierbij. CBD komt van de moleculaire bron CBG (cannabigerol), met CBGV als uitgangsstof. CBGV maakt het gemakkelijker voor CBD om zich te binden aan receptoren in het ECS. Deze kennis is ook nog relatief nieuw, aangezien CBGV in veel planten slechts in zeer kleine hoeveelheden wordt aangetroffen.
De chemische structuur van terpenen werd voor het eerst uitgelegd (na aanvankelijke moeilijkheden) in 1884. De Duitse chemicus en later Nobelprijswinnaar in de chemie, Otto Wallach, slaagde erin hun verbindingen te identificeren en duidelijk te beschrijven.
Vandaag de dag kent de wetenschap meer dan achtduizend terpenen en drieduizend terpenoïden. Het verschil in terpenoïden is dat het geen zuivere koolwaterstoffen zijn, maar atoomverbindingen.
Alle terpenen zijn gebaseerd op het onverzadigde waterstofisopreen.
Bijna alle terpenen zijn vluchtig in stoom, wat een voordeel is als ze uit de fabriek worden gehaald. Ze kunnen worden geëxploiteerd door processen waarbij gebruik wordt gemaakt van stoomdestillatie.
Hoewel het onderzoek naar de biologische werking van terpenen helaas nog niet volledig is afgerond, weten we al dat ze kunnen worden gebruikt als een milieuvriendelijk insecticide en tegelijkertijd vaak een antimicrobiële werking hebben. Dit gedrag past bij het natuurlijke beschermingsmechanisme van de cannabisplant met een afweersysteem dat zich ontwikkelt op de harsklieren en als trichomen natuurlijke roofdieren en externe milieu-invloeden kan afweren.
Deze trichomen, die in verschillende planten voorkomen, bieden ook een thuis voor terpenen en cannabinoïden.
[1] https://www.youtube.com/watch?v=E7GOAdSX6qg
[2]https://www.sciencedirect.com/topics/agricultural-and-biological-sciences/myrcene
[3] https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16343551
[4] https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21299105
[5]https://bpspubs.onlinelibrary.wiley.com/doi/pdf/10.1111/j.1476-5381.2011.01238.x
Opmerkingen zullen goedgekeurd worden voor publicatie