Algemeen
In de afgelopen jaren heeft de fytocannabinoïde van de hennepplant naam gemaakt zonder in de schaduw te staan van zijn beroemde broer, THC. CBD is de afkorting voor cannabidiol, een van de vele cannabinoïdes waarin de wetenschap en de geneeskunde steeds meer geïnteresseerd zijn.
CBD is voornamelijk afkomstig van de vrouwelijke cannabisplant en is door de Wereldgezondheidsorganisatie universeel geclassificeerd als een niet-psychoactieve cannabinoïde. Desondanks zijn er nog steeds enkele overeenkomsten met tetrahydrocannabinol. Op dit moment zijn CBD en THC niet de enige topprioriteiten in het onderzoek naar cannabinoïden, aangezien ze afkomstig zijn van de moleculaire bron CBG en dezelfde bronchemie hebben, CBGV. Zoals veel fytocannabinoïden heeft CBGV pas een volledig effect na verhitting. Dit wordt het decarboxyleringsproces genoemd. Door het toepassen van warmte en licht wordt CBGV omgezet in CBD. Een groot voordeel is dat het cannabinoïde gemakkelijker te absorberen is en zich gemakkelijker kan ontwikkelen in het lichaam.
Recente studies tonen ook aan dat wanneer CBD aan het werk gaat, het ondersteund wordt door CBGV en zich gemakkelijker kan binden aan receptoren in het endocannabinoïde systeem. Deze bevinding is relatief nieuw omdat de meeste cannabisplanten slechts een lage CBGV-concentratie hebben. Vanzelfsprekend worden hogere CBGV-niveaus gevonden in cannabisplanten in het noordwesten van India en Nepal.
CBD heeft een anxiolytisch, ontspannend en anti-epileptisch effect zonder dat degenen die het consumeren zich 'high' voelen. Het werkt ook als een antioxidant en heeft een direct effect op de mitochondriën omdat het de energieproductie in de cellen kan reguleren. Dit kan ook helpen bij epilepsiepatiënten bij het omgaan met aanvallen als gevolg van onvrijwillige hersenfunctiestoornissen.
Om deze reden heeft de wereld van de geneeskunde hoge verwachtingen van CBD.
Met alleen al in Duitsland ongeveer een half miljoen mensen die lijden en ongeveer 38.000 nieuwe gevallen van epilepsie op jaarbasis, krijgt CBD als mogelijk medicijn brede steun.
Heeft CBD psychoactieve effecten?
In het verleden dachten wetenschappers dat THC het enige cannabinoïde in de cannabisplant was dat een psychoactieve werking had en dat cannabidiol, kortweg CBD, dit effect kon verminderen. Daarom zijn kwekers de afgelopen jaren voorzichtig geweest met het oogsten van vrouwelijke hennepplanten met een steeds lager CBD-gehalte. Dit is bedoeld om te garanderen dat consumenten het psychoactieve effect krijgen, d.w.z. de klassieke drugsintoxicatie die door cannabis wordt veroorzaakt, ondanks de mogelijkheid van een verhoogde THC-tolerantie.
Nieuwe studies laten echter een ander beeld zien van CBD. De deelnemers aan de studie werden in vier groepen verdeeld en consumeerden ofwel alleen THC, ofwel alleen CBD of een THC-CBD-mengsel. De laatste groep inhaleerde een schijnvertoning (een placebo). Alle cannabinoïden werden geïnhaleerd via een verdamper, dus niet verbrand maar alleen verdampt.
Hieruit bleek dat zelfs zuiver CBD een zeker psychoactief effect heeft op de consument, zij het laag. Zelfs het effect van CBD op THC is heroverwogen. Deelnemers uit de groep die een THC-CBD-mengsel gebruikten, vertoonden een hoger niveau van dronkenschap dan consumenten van zuiver THC.
Een van de redenen hiervoor zou het tweefasige effect van CBD kunnen zijn. Aangezien CBD alleen zwak is wanneer het zich bindt aan receptoren in het endocannabinoïde systeem, gebruikt het fytocannabinoïde een andere truc. Het lijkt in staat te zijn om de eigenschappen van de ECS-receptoren te veranderen en in balans te brengen, zodat THC de CB1- en CB2-receptoren actiever kan stimuleren wanneer deze tegelijkertijd worden geconsumeerd. Bovenal laat deze interactie zien dat onderzoek naar cannabinoïden en hun effecten complexer is dan eerder gedacht. We zijn nog steeds niet in staat om het volledige scala aan effecten op het menselijk lichaam te begrijpen.
Verdere studies hebben aangetoond dat als bepaalde criteria voor de bloedcirculatie en het maagzuur aanwezig zijn, de maag CBD kan omzetten in THC.[1]
Dit kan gebeuren omdat CBD een voorloper is van THC. Door middel van maagzuur kan CBD veranderen in THC en ook in andere cannabinoïdes. Wetenschappers noemen dit proces isomerisatie. Om dit proces aan te tonen hebben ze echter de maagvloeistof kunstmatig aangemaakt en vervolgens aangepast aan de exacte pH-waarde die nodig is om CBD op te lossen. De omzettingsgraad naar THC schommelt echter enorm met verschillende pH-waarden van de maagvloeistof. Dit maakt het ook moeilijk om alle geregistreerde gegevens correct te identificeren en te interpreteren. Ook is het nog onduidelijk of CBD beter beschermd is door natuurlijke maag-enzymen zoals pepsine, gastrine of amylase.
Het is nog steeds een onwaarschijnlijk gevolg dat CBD op een bepaald moment in aanmerking zal komen voor de Narcotica Wet, aangezien fytocannabinoïden niet in water oplosbaar zijn. Ze zijn alleen vet- en alcoholoplosbaar. Dit vermindert de biologische beschikbaarheid en betekent dat het menselijk lichaam slechts ongeveer 20% van de cannabinoïde opneemt. De resterende 80% wordt geclassificeerd als onderdeel van het ontbindingsproces.
CBD en andere cannabinoïden
Wanneer CBD oraal wordt ingenomen en zodra het cannabinoïde de bloedbaan heeft bereikt, richt het zich op en controleert het zijn receptoren in het endocannabinoïde systeem. Uitgaande van deze bindingsplaatsen, verspreidt het cannabinoïde zich om effect te hebben op de zenuwcellen. In het bijzonder remt het bepaalde enzymen af.
Het verandert het vrijkomen van neurotransmitters, verandert de stoffen van de boodschapper in de zenuwcellen en veroorzaakt een psychoactief effect.
Als je CBD met THC consumeert, is het effect totaal anders. In het algemeen is het exacte effect op het menselijk lichaam echter niet volledig bekend. De 'high' van cannabis hangt niet alleen af van de oorspronkelijke cannabisplant, maar ook van de consument.
Zo weten we bijvoorbeeld dat planten met een rijk CBD-gehalte de 'high' die door THC wordt afgegeven kunnen verhogen, terwijl CBG het tegenovergestelde effect heeft. Phytocannabinoïden beïnvloeden en reguleren elkaar wederzijds.
Aangezien cannabidiol (CBD) niet voorkomt in synthetische cannabinoïden, die een verhoogde binding aan receptoren laten zien, ervaren consumenten de high vaak intensiever dan van plantaardige cannabinoïden. Studies suggereren dat er een verhoogd risico op psychose bestaat. De gevolgen van 'horror trips' (zoals mensen ze noemen) zijn veel groter dan de werkelijke bijwerkingen van synthetische cannabinoïden als drug.
Net als CBD is CBDA, d.w.z. cannabidiolzuur, een cannabinoïde uit de cannabisplant. Het kan gezien worden als een voorloper van CBD, aangezien CBDA in de grondstof van de plant voorkomt. CBD ontstaat uiteindelijk door een decarboxyleringsproces, ofwel wanneer de planten worden opgeslagen en gedroogd voor een lange periode, ofwel door middel van warmte. CBDA heeft ook geen psychoactieve werking. Het is niet psychotroop en kan geen staat van dronkenschap veroorzaken met veranderingen in het bewustzijn.
Werkwijze
Net als THC, cannabidiol, of kortweg CBD, is een van de psychoactieve fytocannabinoïden in de vrouwelijke hennepplant. Het is voornamelijk een zuur en werd voor het eerst ontdekt in de jaren veertig van de vorige eeuw. In 1963 is de Israëlische universiteitsdocent, Raphael Mechoulam [2], erin geslaagd het te isoleren en te classificeren als een molecuul met een therapeutisch effect zonder noemenswaardige psychoactieve invloed. Vandaag de dag wordt CBD verkregen door industriële hennep voordat het actieve ingrediënt wordt geëxtraheerd door industriële verhitting.
Door de bijna onbestaande psychoactieve werking heeft de werkzame stof cannabis een andere status en een betere reputatie dan zijn naaste verwant, THC. Het staat niet op de lijst van de Verenigde Naties voor drugs en misdaad (UNODC) en is ook niet illegaal in dit land (Duitsland).
Met goedkeuring in de hele EU wordt CBD bij het samenstellen van voedingssupplementen vaak geclassificeerd als een "nieuw voedingsmiddel".
CBD kan niet vrij worden verkocht als het THC-gehalte hoger is dan 2%.
Eenmaal ingenomen hecht CBD zich aan receptoren in het zenuwstelsel. Het heeft echter bijna het tegenovergestelde effect van THC. CBD vertoont remmende en blokkerende effecten die uiteindelijk onze honger matigen, sedatie veroorzaken en de bloeddruk verlagen.
Omdat CBD ook verantwoordelijk is voor het blokkeren van de verdere opname van THC door receptoren, wordt de 'high' verminderd of volledig geblokkeerd. Daarom kweken kwekers cannabisplanten met een steeds lager CBD-gehalte.
Tegenwoordig wordt CBD vooral oraal ingenomen als olie of pasta. Het actieve ingrediënt wordt geabsorbeerd via het mondslijmvlies en bindt direct aan de receptoren in de hersenen. De effecten worden vertraagd wanneer de capsules worden geconsumeerd en verteerd via het slijmvlies van de maag. Klinische studies hebben ook aangetoond dat CBD-olie het aantal aanvallen bij epilepsiepatiënten kan verminderen wanneer deze voorheen resistent was tegen andere procedures. Het wordt daarom steeds vaker gebruikt bij kinderen en adolescenten.
Studies geven aan dat CBD de leerprestaties kan verhogen, angst kan verlichten en een antipsychotisch effect kan hebben. Bijwerkingen kunnen variëren van duizeligheid tot vermoeidheid, slechte eetlust, verhoogde transaminaseniveaus en diarree.
CBD-olie
Trouw aan het motto "Vele wegen leiden naar Rome", kan de productie van CBD-olie verschillende routes nemen.
Een wijdverbreide methode is decarbosylering en extractie met behulp van olijfolie. Bij dit proces wordt vooral gebruik gemaakt van de bloemen en bladeren van de vrouwelijke cannabisplant omdat deze een hoger CBD-gehalte hebben.
CBD-oliën worden nu verkocht in apotheken, natuurvoedingswinkels en drogisterijen. Onlinewinkels bieden ook steeds meer CBD-olie aan op verschillende niveaus van potentie.
Het gebruik van CBD-olie is zeer divers en sluit aan bij de behoeften van de consument. Verwijzingen naar CBD-olie voor de behandeling van chronische darmproblemen komen steeds vaker voor. Mensen met astma en artritis hebben ook gemakkelijker toegang tot CBD. Zelfs psychoactieve drugs om angst te verlichten kunnen nu worden vervangen door CBD-olie. Deze legale en niet-psychoactieve cannabinoïde heeft zoveel gezondheidsvoordelen dat we geneigd zijn om het een klein wondermiddel te noemen.
Het gamma-linoleenzuur dat het bevat heeft een ontstekingsremmende werking, terwijl omega 3 en omega 6 vetzuren een gezonde celgeneratie kunnen stimuleren. Bovendien kunnen dit belangrijke bouwstenen zijn voor een goed functionerend hart- en vaatstelsel.
CBD-oliën bevatten mineralen en sporenelementen zoals calcium en magnesium. Carotenoïden en chlorofyl kunnen ook de celmembranen en het immuunsysteem versterken. Natuurlijk, met zoveel heilzame eigenschappen, zijn de gebruiksmogelijkheden enorm. Consumenten kunnen CBD-olie gebruiken als een eenvoudig voedingssupplement wanneer ze proberen een natuurlijke pijnverlichting te gebruiken. CBD bindt zich snel aan ECS-receptoren wanneer het wordt ingenomen. Vervolgens kan het effect ervan worden getransporteerd naar verschillende cellen in het hele lichaam. De lage bijwerkingen in vergelijking met veel andere pijnmedicijnen zijn een voordeel.
CBD voor diabetes
Verschillende studies hebben ook de effecten van CBD op beide soorten diabetes getest. Uit de bevindingen is gebleken dat cannabidiol de kans op het ontwikkelen van type 1-diabetes daadwerkelijk kan verminderen en het begin van de ziekte kan vertragen. Ook THC speelt hierbij een rol, omdat het enzym de auto-immuunreactie van de ziekte kan onderdrukken en het benodigde insulinegehalte kan verlagen.
Diabetici van type 2 zouden CBD-olie kunnen gebruiken om een mogelijke endocannabinoïde onbalans te herstellen en zo te helpen bij gewichtsproblemen als gevolg van ziekte. Zelfs bij type 2 diabetes kan CBD de opbouw van insulineresistentie als ideaal begeleidend product verlagen.
CBD is een allround alternatief tijdens overweldigende stressvolle situaties of slaapstoornissen, zodat mensen niet hun toevlucht hoeven te nemen tot medicijnen die hen door de sterke bijwerkingen traag en lusteloos kunnen maken. Wetenschappers hebben de effecten van CBD op het angst- en slaapgedrag in vele studies onderzocht.[3] Ze hebben meermaals bevestigd dat CBD mensen die het consumeren kan ontspannen en de kwaliteit van de slaap kan verbeteren.
Veel bijwerkingen blijven echter onbekend, ondanks jarenlang gebruik van CBD. Verkeerde (overmatige) doseringen kunnen leiden tot verschillende negatieve symptomen zoals diarree, verminderde eetlust of onaangename vermoeidheid. Van tijd tot tijd melden consumenten ook een droge mond.
Bij gebruik van andere medicijnen is het altijd aan te raden om de arts te raadplegen die verantwoordelijk is voor de behandeling van uw aandoening voordat u CBD-olie gebruikt.
CBD voor astma
In Duitsland ligt het aantal astmagevallen onder kinderen alleen al rond de 10-15%. Verschillende soorten astma variëren van allergische reacties, overgevoeligheid voor omgevingsfactoren en ernstige, oncontroleerbare eosinofiele astma.
De ziekte, die in principe een verzamelnaam is voor ontstekingsreacties van de luchtwegen, leidt vaak tot een vernauwing van de bronchiën. Dit leidt tot een oncontroleerbare hoest, luide en/of pijnlijke ademhaling en in het ergste geval zelfs tot kortademigheid.
Het gebruik van CBD-olie voor astmapatiënten moet zeker met een arts besproken worden. Elke procedure voor verschillende onderliggende aandoeningen en uiteenlopende symptomen kan niet als universeel worden beschouwd.
Er zijn al testen uitgevoerd om te zien of CBD-druppels kunnen worden gebruikt als een effectief alternatief voor cortisone medicijnen, terwijl ze vrij zijn van bijwerkingen. Door de ontspannende werking kunnen patiënten hun astma-aanvallen in bedwang houden door een kalmere geest. Veel voorkomende bijwerkingen van de ziekte, zoals pijn op de borst, kunnen ook worden verminderd. CBD is ook effectief in het verminderen van verlamming en spierdruk.
CBD voor pijnverlichting
Een studie die in 2012 in het Journal of Experimental Medicine werd gepubliceerd, ging over het vermogen van cannabinoïden om pijn, ontstekingen en neuropathische pijn te onderdrukken.[4] Met behulp van dierstudies hebben wetenschappers ontdekt dat CBD helpt de pijn te verlichten door zich te binden aan receptoren in het endocannabinoïde systeem en een positieve neurologische reactie te ondersteunen door middel van stimulatie. Een aantal andere klinische studies hebben ook aangetoond dat CBD, net als THC, een effectief alternatief is in vergelijking met de traditionele geneeskunde voor patiënten met neuropathische pijn en verschillende soorten chronische pijn.
CBD voor huidverzorging
Het lijkt erop dat de cannabinoïden de grenzen van de zuivere medische wetenschap hebben overschreden. Met name CBD komt naar voren als een solo-therapie voor onder andere huidverzorging. Cosmetische bedrijven hebben het potentieel van CBD erkend om ontstekingen en huidirritatie aan te pakken. Cannabidiol bestrijdt niet alleen deze symptomen, maar het natuurlijke fytocannabinoïde heeft een dubbele antioxidante werking. Zijn ontstekingsremmende eigenschappen verrijken al vele huidcrèmes om dermatologische aandoeningen zoals psoriasis en eczeem aan te pakken.
CBD-producten kunnen ook succesvol zijn voor patiënten die lijden aan neurodermitis en acne, omdat ze het vetgehalte in de huid kunnen verminderen en huidaandoeningen kunnen bestrijden. Hoewel de ontstekingsremmende en antibacteriële eigenschappen van CBD aanzienlijk zijn, mag een gezonde voeding en een evenwichtige levensstijl toch niet worden verwaarloosd.
CBD als antioxidant
Vele decennia lang werd gedacht dat vitamine C en vitamine E de sterkste antioxiderende eigenschappen hadden. Wortels, meloenen, donkere bessen en noten zijn hier rijk aan en kunnen agressieve vrije radicalen onderscheppen die zich in het lichaam vormen tijdens het natuurlijke stofwisselingsproces.
Deze vrije radicalen zouden een snellere veroudering van het weefsel teweegbrengen. Deze theorie komt van de Amerikaanse professor en biogerontoloog Denham Harman, die beweerde dat moleculen worden verbrand door mitochondriën en dat dit het genetische materiaal van cellen verstoort en beschadigt, waardoor het verouderingsproces wordt gestimuleerd.[5] Deze celbeschadiging door vrije radicalen kan zelfs leiden tot kanker.
Er is echter geen deugdelijk wetenschappelijk bewijs voor deze theorie.
In plaats daarvan is het nu bekend dat vrije radicalen belangrijk zijn bij het beheersen van de celreproductie en -functie. Sportieve activiteiten verhogen de vorming van nieuwe vrije radicalen, waardoor ons lichaam beter bestand is tegen oxidatieve stress. Een permanente toename van de vorming van vrije radicalen is echter vrij gevaarlijk. Niet alleen neemt het risico op het ontwikkelen van kanker toe, maar ook de gevaren van type 2 diabetes en diverse hersenaandoeningen zoals Alzheimer en Parkinson nemen toe.
Nieuwe studies tonen aan dat cannabinoïden op geen enkele manier inferieur zijn aan conventionele bronnen van antioxidanten.[6] Ze zijn misschien wel de rijkste bron van antioxidanten die we op dit moment kennen.
Cannabinoïden met een CBD-structuur hebben een vrij zuurstofatoom dat aan vrije radicalen wordt gedoneerd en deze vervolgens kan neutraliseren. Dit vrije zuurstofatoom is verantwoordelijk voor de antioxiderende eigenschappen van cannabidiol.
Dit effect betekent dat CBD belangrijk is bij het onderzoek naar nieuwe methoden om met neurodegeneratieve ziekten om te gaan. Dankzij de neuroprotectieve eigenschappen kan het het lichaam beter beschermen tegen verschillende ziekten van de zenuwcellen van de hersenen.
[1] https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5510776/
[2] https://academictree.org/chemistry/peopleinfo.php?pid=83350
[3] https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC6326553/
[4] http://jem.rupress.org/content/209/6/1121
[5] https://hplusmagazine.com/2009/07/14/leaders-modern-gerontology-denham-harman-takes-free-radicals/
[6] https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/f/f0/US-patent-6630507.pdf